Nur die Blume weiß, Vol. 1
Only the Flower Knows Vol. 1Von Rihito Takarai Kimiko Kotani,
Rezensionen: 25 | Gesamtbewertung: Gut
Ausgezeichnet | |
Gut | |
Durchschnitt | |
Schlecht | |
Schrecklich |
Youichis Leben an der Universität läuft gut. Er hat keine Probleme mit seinem Unterricht, er hat viele Freunde und sogar eine süße Freundin namens Minami. Dann kommt der Tag, an dem er Misaki trifft. Misaki ist ein zurückhaltender, eigensinniger Kerl, aber aus irgendeinem Grund kann Youichi ihn nicht aus dem Kopf bekommen. Tatsächlich kann er nicht wegbleiben. Wenn er einen Job bekommt
Rezensionen
Den Zeichenstil fand ich wieder richtig super, doch leider kam ich zu Beginn immer mal wieder etwas etwas. Ich muss dazu gehören aber sagen, dass ich noch nicht so geübt bin bin Manags zu lesen. Vielleicht lag es daran, dass ich die beiden verloren habe, die ich verloren habe.
Die Geschichte hat mir gefallen gefallen, war aber noch nicht so viel gehört und ich bin gehört, war Nonne in Band 2 kommen wird.
Die beiden sind mir sympathisch, aber ich habe das Verhalten nicht zu 100% nachvollziehen, ich gehe aber davon aus, dass noch mehr kommt in den anderen zwei Bänden, gehört ich vergalten schlüssiger wird.
Einer meiner Favoriten aller Zeiten.
Es gibt nicht viel zu sagen, es ist nur eine Art Liebesgeschichte mit diesem Schleier mystischer Verbindungen, die japanische Autoren wirklich zu mögen scheinen.
Nur eine Sache ... wie könnte es einem Jurastudenten gestattet sein, eine Forschung in den Bereichen Botanik und Mikrobiologie durchzuführen?
Ich war glücklich, als ich verstand, dass Misaki keine sexuelle Beziehung zu diesem anderen Mann hatte und dass auch Arikawa noch nie zuvor mit einem anderen Mann zusammen gewesen war. Sie sind ein süßes Paar, und wenn es als letztes mehr Kapitel gegeben hätte, wäre meine Bewertung höher gewesen.
Alles in allem eine fantastische Lektüre.
Aber es ist eine süße Geschichte.
Obwohl ich noch nicht alle Arbeiten von Takarai gelesen habe, ist dies ohne Zweifel eines ihrer besseren Projekte. Obwohl die Kopplung das stereotype, hart definierte Seme-Uke (oben-unten) ist, wobei das Uke übermäßig unterwürfig und naiv ist, fehlt ihm glücklicherweise die Vergewaltigungsstimmung, die die meisten BL / Yaoi-Mangas aufweisen. Die Beziehung, die sich zwischen Youichi und Misaki entwickelt, ist sensibel und aufrichtig.
Ich schätze auch, dass Takarai versucht, die (Un-) Akzeptanz von Homosexualität anzugehen, indem er über den typischen internen Dialog hinausgeht: "Er ist ein Mann und ich sollte diese Gefühle nicht haben." Aufgrund von Misakis Vergangenheit nimmt er sich besonders Zeit, um die Situation aus verschiedenen Blickwinkeln zu betrachten, wie zum Beispiel: Youichi hat eine Freundin, ich wünschte ich wäre ein Mädchen, ich möchte Youichis Image nicht ruinieren und was mache ich mit Kawabata- san ... Ich wünschte, Takarai hätte diese Fragen genauer beobachtet, aber die Tatsache, dass sie sie überhaupt präsentierte, ermöglicht es dem Leser, die Lücken auszufüllen.
Es gibt zwei Details, die ich an diesem Manga nicht mochte, weil sie viel zu idealistisch waren. Das erste ist die allgemeine Interaktion zwischen Youichi und Misaki, insbesondere am Ende der Serie. Ohne spezifisch zu sein, behauptet Youichi seine Ideen stereotyp und obwohl sie es nicht sind Badewanne or ungesund Misaki macht einfach mit. [Spezifisch: (Spoiler anzeigen)[Zusammen leben (Spoiler verstecken)]]
Das zweite Detail, das diesen Manga für mich fast ruiniert hätte, war die Auflösung zwischen Misaki und Kawabata. Einzelheiten: (Spoiler anzeigen)[Kawabata entführt Misaki im Wesentlichen und nimmt sein Telefon weg, was völlig inakzeptabel ist, und jeder in dieser Situation sollte so schnell wie möglich davonkommen! Aber dann vergewaltigt er Misaki fast und hätte es wahrscheinlich getan, wenn Misaki ihn nicht geschlagen hätte. Nun, diese Dinge allein stören mich nicht; Sie sorgen für eine interessante Geschichte. aber Misakis plötzliche, vollständige Akzeptanz von Kawabatas Handlungen und Gefühlen unmittelbar danach Diese Situation hat mich umgehauen. (Spoiler verstecken)] Ich glaube, dass Situationen in Büchern uns ermutigen können, im wirklichen Leben ähnlich zu reagieren, weil sie fast immer das idealste Ergebnis darstellen. Und in dieser Situation war Misakis Akzeptanz unglaublich ungesund und ich hasse es, diesen Mist in irgendeiner Literatur zu sehen. Ich habe das Gefühl, dass es mit denselben Details richtig gemacht werden könnte, wenn dieser Aspekt der Geschichte herausgearbeitet und wahrscheinlich ein weiterer Band zur Serie hinzugefügt worden wäre ... Weil ich es am Ende wirklich schätze, dass Kawabata die Kontrolle über sein Leben übernimmt und kommt sich selbst akzeptieren.
Da ich mir das obige Szenario leicht als realistisch akzeptabler vorstellen kann, hat mir dieser Manga und die Gelegenheit, tiefer über seinen Inhalt nachzudenken, sehr gut gefallen.
Encore un Manga de Rihito Takarai! Mais que voulez-vous, c'est tellement génial ce qu'elle fait ... Et Seule la fleur sait est comme ses prédécesseurs: tout aussi bon. C'est un shônen-aï un peu du même style que Sieben Tage, qui se déroule également à la fac. Auf einer Zugabe ici un (e) mystérieux (se) inconnu (e) qui essayer d'empêcher l'un de nos personnages Principaux de goûter à l'amour avec un grand A. Sauf qu'ici, tout cela a l'air Beaucoup plus profond et d'avoir plus d'impact sur une mögliche Beziehung Zukunft entre Misaki et Arikawa.
Misaki est un personnage reif, terre à terre et qui a l'air de souffrir de sa Situation, et à côté nous avons Arikawa, un personnage plus léger, fraichement célibataire et qui tente de comprendre ses nouveaux sentiments, il ajoute une petite touche d 'humor attestrissante dans ce début de relative un peu houleux. Et pour finir, nous avons Tsujimura, le prof un peu déjanté qui ne veut que le bonheur de ses élèves, ses Erscheinungen sont généralement pleines de facéties.
Qui dit shônen-aï, dit pas de scènes de sexe. Auf dem Restera donc clairement à la mise en place de leur Relation, en croisant les doigts pour que ça évolue dans le bon sens. J'espère vraiment que ça aboutira sur une relative qui va plus loin que des Nachrichten cachés dans des Fotos de fleurs que les deux garçons s'envoient! (Même si ça reste très mignon ...)
Côté graphisme, ah ... Que dire de plus que je n'ai pas déjà dit sur l'excellent travail de Rihito? C'est toujours un délice visuel: das corps bien proportionnés, un découpage de Fällen fluide, chaque Fälle a bénéficié d'un grand travail, bref tout ça m'amène à dire encore une fois que c'est un travail de qualité.
Je crois que je ne me lasserais jamais des mangas de Rihito Takarai, qui rentre dans mon top 5 de mes mangaka préférées, aux côtés de Kaori Yuki (oui, oui).
โอ คิด ว่า ด รา ม่า จะ มี มากกว่า นี้ แต่ อ่าน ไป อ้าว ไม่มี อะไร สัก หน่อย เกริ่น มา มา ดู โต แอบ ผิดหวัง ฮ่า ฮ่า ๆ
มา ที่ คู่ เอก ของ ของ
อา ริ คา วะ หนุ่ม หน้า ม น นักศึกษา กฎหมาย วงจร ชีวิต ทั่วไป ทั่วไป ได้ เกี่ยว กับ มิ ซา กิ กิ เลย
ได้ ช่วง นั้น น่า จะ เพราะ วงจร โลก กับ ดาว อังคาร เคลื่อน เลย ได้ ได้ ได้ บรรทัด ได้ (บรรทัด นี้ โอ เอง ได้ ขออภัย ขออภัย ขออภัย ขออภัย ขออภัย)
ครั้ง แรก เจอ กัน ที่ คณะ อา ริ คา วะ แวะ มา หา เพื่อน ที่ อยู่ คณะ เดียว กับ มิ มิ ซา กิ
ครั้ง ที่ สอง ใน สถานี สถานี
และ เป็น สอง ครั้ง ใน วัน เดียว ที่ อา ริ คา วะ มี ปัญหา กับ คอนแทคเลนส์ ทำให้ มอง อะไร ไม่ ไม่ ชัด ไหล ไหล ตลอด เวลา
นิสัยใจคอ เปิดเผย คุย เก่ง เข้า กับ คน ง่าย คิด อะไร ง่ายๆ ไม่ ไม่ เหมือน คน ที่ ไม่ เคย ปล่อยตัว ให้ ให้ กับ ปัญหา แต่ แทน เอา หัว พุ่ง ชน ชน ใส่ แทน
ใช้ได้ อาจารย์ ห้อง วิจัย ที่ มิ ซา กิ ประจำ อยู่ ดึง ตัว มา ช่วย เพราะ นาย นี้ ใช้ได้ (โม้ อีก แหละ ใช้ได้ ใช้ได้ ใช้ได้ ใช้ได้ ใช้ได้ ใช้ได้ นี้ นี้ นี้ นี้)
ส่วน มิ ซา กิ หน้า สวย เรียบ นิ่ง ชอบ ต้นไม้ ดอกไม้ แค่ แค่ ตัว อยู่ ใน ห้อง วิจัย ก็ มี ความ ความ แล้ว เฟอะฟะ ซุ่มซ่าม มากกว่า ที่ เห็น ภายนอก
อ่อนโยน และ อ่อนไหว
End. นี้ ปะ กัน ก็ ก็ ซับซ้อน ความ End End End End End Das Ende
ต้อง บอก ตรง นี้ ว่า โอ ชอบ ตัว ละคร ประเภท สู้ ชีวิต เด็ดเดี่ยว มั่นคง กล้า หาญ ฉลาด ไม่ คิดมาก ไม่ ไม่ เรื่อง มาก
มิ ซา กิ ไม่ อยู่ ใน จำพวก นี้ คะแนน ความชอบ ตัว ละคร ละคร เลย ไม่มี ให้ ถ้า หนู อยาก ให้ พี่ พี่ หนู ต้อง เข้มแข็ง กว่า นี้ นะ คะ
ป ม ใน เรื่อง มี มา จาก ฝ่าย มิ ซา กิ อย่าง เดียว ออก แนว ทำตัว เอง ด้วย จาก ไม่ ชอบ ชอบ แล้ว ยิ่ง ยิ่ง ติดลบ
แต่ เนื้อเรื่อง โดย รวม อ่าน ได้ เพลิน ๆ ไม่ ขนาด ติดพัน แต่ ก็ ก็ ไม่ เบื่อ
> เพียง ดอกไม้ ที่ รู้ สาม เล่ม จบ ชอบ มาก ไป>>> ตาม เล่ม เล่ม> 3.5> 3> 2.5
ส่วน เล่ม พิเศษ คือ ดอกไม้ ที่ ที่ กลาง
พิเศษ ตรง ที่ มี เรื่อง ของ คน ที่ ไม่ คาด คิด มา อยู่ ย้อน กลับ ไป สมัย เมื่อ กี่ ปี ไม่รู้ ไม่รู้ พอ สมควร สมควร แล้ว
เลย ใจ พอควร เลย (ไม่ มาก เพราะ โอ พอ รู้ มา แล้ว ว่า ใคร ใคร) แต่ โอ ชอบ มา ด คุณ หนู กับ คุณชาย สมัย ก่อน มาก เลย เลย ฮ่า ๆ
หน่วง ๆ หน่อย แต่ ไม่ มาก ด้วย เพราะ เป็น เรื่องสั้น ๆ ปู พื้น พื้น ได้ ไม่ มาก เลย อาจ ไม่มี ไม่มี อำนาจ ดึง พอ ด้วย
เล่ม นี้ ให้ 3.5
3.125 รวม ทั้ง เรื่อง ก็ ออก ออก ที่ XNUMX
http://www.bloggang.com/viewdiary.php...
J'ai été touché par toute la grâce et la tendresse qui se dégage de cette histoire.
C'est doux, c'est mignon, ça se traf en place vraiment Beruhigung.
Tout est délicat, c'est beau à voir, et en prime, il ya un scénario!
Arikawa heurte Unfall Misaki et, dans la bousculade qui s'ensuit, emporte un collier.
Il cherche à retrouver son propriétaire et, pour se faire, se vorschlagen comme volontaire pour devenir Assistent dans le laboratoire de botanique où étudie Misaki.
Mais celui ci fait mine de ne pas le reconnaître et verweigern de récupérer Sohn collier.
Les deux personnages principaux sont très beaux mais ils ont aussi une histoire et on se rend très vite compte que Misaki a un secret.
Der Bericht über die Intriganten und das Vertrauen in die Arikawa-Cache-Gewissheit wurde von Quelque gewählt.
Le dessin est magnifique et il est particulèrement mis en valeur avec toutes ces jolies fleurs qui rythment le récit.
J'ai hâte de lire la suite!
La lucha por la aceptación personal y social, el descubrir que no eres como la sociedad dicta y la lucha de aceptación que se libera, por otro lado, una visión más relajada, el amor es amor y como debe ser, personalmente prefiero más las historias de amor homosexuelle que las heterosexuelle, er visto muy pocas que me llenen y conmuevan.
Una historia que no me canso de releer y releer, que con cada lectura me deja algo nuevo como persona.
Ansonsten sind die Charaktere glaubwürdig und nicht in typischen Yaoi-Klischees gefangen. Es gibt ein großes Potenzial für große Konflikte, die hoffentlich in den nächsten Abschnitten untersucht werden.
Insgesamt ein wirklich großartiger Manga mit einer guten und interessanten Handlung, anstatt alle paar Seiten zu beschmutzen. Ich werde mir auf jeden Fall bald den zweiten Teil schnappen. Ich kann es kaum erwarten zu lesen, wie sich die Beziehung zwischen den beiden entwickelt.
Es ist von demselben Mangaka, der übrigens Seven Days gemacht hat, einer meiner BL-Favoriten aller Zeiten <3
Diese Geschichte dreht sich um einen introvertierten Schwulen. Er ist distanziert und ruhig. Ja. Es würde wirklich weh tun, wenn die Person, der du vertraust und in die du dich verliebt hast, dich nicht liebt und dich seiner Freundin vorstellt, würde dich das nicht brechen?
Ich liebe es einfach, wie Youichi in das Leben von Misaki eingetreten ist und ihm Farbe verliehen hat.
Ein sehr glückliches Leben danach :)